در قالب یك یادداشت مطرح شد؛

توضیح منیژه محامدی درباره یك ادعا

آتلیه دات کام: منیژه محامدی در یادداشتی درباره صحبت هایی که در کتاب خاطره بازی پیشکسوتان تئاتر از قول یکی از هنرمندان درباره وی مطرح گردیده است، توضیحاتی ارائه داد.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از مهر، منیژه محامدی کارگردان و مترجم تئاتر ایران در پاسخ به مطلبی که از قول میکائیل شهرستانی بازیگر و کارگردان تئاتر در کتاب «خاطره بازی پیشکسوتان تئاتر» نوشته پیمان شیخی در خصوص اینکه وی از حضور در ۲ نمایش منیژه محامدی انصراف داده است و به دنبال حضور نیافتن وی هنرمندان دیگری نیز حاضر به بازی در این آثار نشدند، انتشار یافته است یادداشتی در اختیار خبرنگار مهر قرار داده و چگونگی اتفاقاتی را که در آن سال ها افتاده توضیح داده است.
در یادداشت منیژه محامدی آمده است:
«در کتاب «خاطره بازی پیشکسوتان تئاتر» نوشته پیمان شیخی که جدیداً به دستم رسیده است مصاحبه ای که با میکائیل شهرستانی انجام گرفته نظرم را جلب کرد.(صفحه ۱۲۵ کتاب) وی در ارتباط با ۲ نمایش گروه پیوند، ادعاهایی مطرح کرده اند که ملزم می دانم به آنها پاسخ دهم.
۲ نمایشی که ایشان بعنوان بازیگر مدتی در تمرین ها حضور داشتند نمایش «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» سال ۱۳۶۴ و «دادگاه نورنبرگ» سال ۱۳۷۷ بود و من بسیار متعجب شدم که چگونه می شود اینقدر دروغ گفت وقتی بیشتر هنرمندان این ۲ نمایش زنده هستند.
آقای شهرستانی از نمایش «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» اخراج شدند چون به پیشکسوت و بزرگ تر خود بی احترامی کرده بودند. زنده یاد خسرو شکیبایی با توافق هردویمان از نقش اصلی نمایش کناره گرفت و تا روز آخر نمایش پشت صحنه و در سالن ما را همراهی کرد. پیشنهادات خوبی را که داده بود، اجرا کردیم و حتی کت چرمی خودرا به بازیگر بعدی آتیلا پسیانی داد تا در نمایش استفاده نماید و خانم ایشان پروین کوشیار هم در نمایش بازی کرد. خسرو، دوست و همکار قدیمی محمد اسکندری (همسر من) بود و نبودن وی در «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» رابطه ای را خراب نکرد و همچنان به دوستی مان ادامه دادیم.
همچنین زنده یاد بهروز مسروری که قبل ها دانشجوی خودم در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود به سبب مشکل خانوادگی در شمال که اهل آنجا بود مجبور به ترک نمایش شد و هیچوقت دلخوری و ناراحتی با ایشان در کار نبود.
پس از آن در سال ۱۳۷۷ محمد اسکندری در نمایش تلویزیونی کار می کرد که گویا با آقای شهرستانی هم آنجا بوده و پس از سال ها همدیگر را دیده بودند. ما هم می خواستیم تمرین نمایش «دادگاه نورنبرگ» را شروع نماییم و دنبال بازیگر بودیم. محمد، میکائیل شهرستانی را پیشنهاد نمود. رفتار آقای شهرستانی را در نمایش «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» به او یادآوری کردم. اما همسرم به من اظهار داشت: «آن موقع جوان بوده و تجربه نداشته حالا فرق می کند. به درد فلان نقش می خوره. ازش بخواه که بیاد.»
من هم قبول کردم و به ایشان تلفن زدم و حتی گفتم امیدوارم مثل سابق نباشی و اخلاقت خوب شده باشد.» شهرستانی قبول کرد با آرامش با ما همکاری کند. چون در رادیو کار می کرد گاهی در تمرین نمی توانست حاضر شود. آخرین روزی که سر تمرین نبود من یک میزانس جدید دادم و از دستیارم خواستم جای آقای شهرستانی تمرین کند. فردا آن روز که ایشان تشریف آوردند با عصبانیت گفتند: «چرا دستیار، بجای من میزانس جدید را کار کرده، من دیگه کار نمی کنم» بعد تکس را برداشتند و از در بیرون رفتند. بازیگرهای دیگر تعجب زده خواستند به دنبال ایشان بروند و از ایشان بخواهند که برگردند اما من اجازه ندادم. چون کسی که گروه را اینطور ترک می کند، یعنی بی احترامی کرده که از نظر من پذیرفتی نیست و جایی در کنار گروه ندارد بدین سبب بازیگر دیگری (زنده یاد فریبرز سمندپور) جایگزین وی شد.
مدتی پس از مرکز هنرهای نمایشی زنگ زده شد و سوال که آیا تمرین های ما تعطیل شده که گفتیم نه، گفتند آقای شهرستانی گفتند تعطیل شده است. در ضمن ایشان بازیگر دیگری را به گروه معرفی کرده بودند به نام زنده یاد خسرو فرخزادی که بامداد پیش از شب نخستین اجرای نمایش به وسیله آقای علی زرینی اطلاع دادند که به صحنه نخواهند رفت. به منزلشان تلفن کردم، خانمشان گفتند: «پولشان را خوردین نمی آیند.» در صورتیکه شب بازنگری آقای سلیمی رئیس وقت مرکز از کار قبلی خوشش آمده بود و دستور داد قسط اول نمایش پرداخت گردد که همه گروه چکشان را دریافت کرده و رسید دادند، شاید هنوز رسید آقای فرخزادی را داشته باشم.
به هر حال طی چند ساعت بازیگر دیگری جایگزین شد؛ محسن زهتاب که همیشه با عشق به گروه یاری رسانده است. یک ساعت پیش از اجرا باردیگر از مرکز هنرهای نمایشی تماس گرفته شد و گفتند «چه شده مگر امشب اجرا نمی روید؟» که ما پاسخ دادیم «می رویم» اما گفتند آقای شهرستانی فرمودن «به دلیل عدم حضور آقای فرخزادی اجرا کنسل است.»
اتفاق را توضیح دادم و رئیس مرکز آقای فرخزادی را برای یک سال از رفتن به صحنه منع کرد. بعد هم شنیدم آقای شهرستانی از ایشان خواستند با نرفتن به روی صحنه موجب کنسل شدن نمایش بشوند.
آقای شهرستانی اهتمام در به هم زدن و اجرا نرفتن نمایش «دادگاه نورنبرگ» داشت و حالا پس از چندین سال می خواهد جور دیگری مسائل را به نفع خود بیان کنند، اشکال ندارد. ولی همیشه حقیقت، حقیقت است. در ضمن همکارانم در این ۲ نمایش می توانند صحت سخنان مرا تایید کنند.»


منبع: آتلیه دات كام