در گزارش آتلیه دات كام مطرح شد؛

هنر ایران جهانی است

آتلیه دات کام: شهلا معززی هنرمند نقاش معتقد می باشد هنرمندان ایرانی خودشان با شهامت بسیار زیادی کار می کنند و با سختی های موجود که در همه جای دنیا دیده می شود، کار خودرا به سرانجام می رسانند.

شهلا معززی هنرمند نقاش درباره ی نمایشگاه نقاشی هایش که در پردیس گالری ملت برپا بود، به خبرنگار مهر اظهار داشت: ۱۸ اثر در نمایشگاه اخیرم روی دیوار رفت که تکنیک آنها، پاستل بود که فیکس شده و پشت شیشه قرار گرفته بودند. همین طور ۱۵ اثر روی پارچه پرینت شده است و خودم مجدداً ۶ ساعت تا یک روز، روی هر کدام از پرینت ها کار کرده ام و از هر کدام از آنها که امضا و اثر انگشت نقاش را هم دارد.
وی درباره ی این که این آثار حاصل چه دوره ای از فعالیت هایش است، اظهار داشت: آثاری که روی پارچه به معرض نمایش گذاشته شد، از آخرین کارهای من است که در فرانسه موجود و در معرض نمایش است. علت این که اصل آثار را نیاوردم این است که برای انتقال آنها به ایران مشکلات زیادی داشتم و ترجیح دادم که به این شکل در ایران نمایش داده شوند. در مورد آثاری هم که روی شیشه است از کارهای چهار سال اخیرم است که اصل آنها در ایران موجود است و در فرانسه نیست. هدف از گردآوری این آثار بسیار ساده است؛ این آثار فرزندان من هستند که دور هم جمع شده اند و در ایران که آب و خاک من است به معرض نمایش گذاشته می شوند و دلیل دیگری ندارم.
معززی درباره ی استفاده از رنگ آبی و خاکستری در نقاشی هایش و رویکرد استفاده از رنگ در آثارش توضیح داد: از همه رنگ ها در کارهایم استفاده می کنم و نمی توان اظهار داشت که رنگ غالب در بیشتر آثار آبی و خاکستری است، ولی می توان اظهار داشت که اکثراً رنگ زمینه ها تیره است و دلیلش آنست که من معتقدم که در تاریکی، رنگ ها زیباتر به نمایش در می آیند و همیشه گفته ام که بیگ بنگ از تاریکی برخاسته و رنگ ها پس از آن روی صفحه روزگار ما آمده است. اگر در مرغ یا پرنده یا پارچه ای رنگ سبز را می بینید نشانه امید و امیدواری است و اگر رنگ قرمز را در آثار می بینید نشانه شادمانی و تحول است.

وی با اعلان اینکه رنگ ها برای من معنا دارد، عنوان کرد: از نظر نمادی، رنگ های من بی مدلول نیستند؛ وقتی در نقاشی من مرغ لباس سبز بر تن دارد یعنی هد هد خبر خوشی دارد و زمانی که لباس مشکی بر تن دارند، عزادار هستند و نگاه غم انگیزی به روزگار دارند. رنگ ها در کارهای من مدلول نمادی دارد.
این هنرمند نقاش با اعلان اینکه در خلق آثارم، مخاطب بسیار مورد توجه است، اظهار داشت: برای مثال در یکی از آثارم، زن های کوبانی را می بینید که در این نقاشی مخاطب من زنان زحمتکش در دنیا است. اگر زنان کُرد را نمونه قرار دادم بدین سبب است که این زنان در سوریه و عراق و ترکیه بسیار زحمتکش هستند. آنها هم فرزندانشان را به دنیا می آورند و هم به جنگ می روند. در قسمت پایین این تابلو مناطق جنگی دیده می شود که زنان در آن قسمت واقع شده و درحال مبارزه هستند. منظور من از زن کُرد، تمام زن هایی هستند که در دنیا مورد ستم واقع می شوند و این احساس من نسبت به یک جامعه جهانی است. در حقیقت مسائل را در یک مرز و بوم نمی بینم بلکه این مسائل، مسائل دنیوی و مسائل انسان ها بر روی کره زمین است.
وی اضافه کرد: در تابلوی دیگری به اسم «کوچ» مردمی را نشان می دهم که از شرق که طلوع آفتاب است به سمت غرب که غروب آفتاب است، مهاجرت می کنند و یک کیسه و گونی مملو از خاطرات و فرهنگ و سنت شأن، را با خود می برند و هر چه به غرب نزدیک تر می شوند این کیسه ها و گونی ها خالی و خالی تر می شود، چونکه مجبور هستند با رسیدن به غرب، خودشان را با دنیای جدید وفق دهند و این نشان میدهد که مخاطب در خلق آثار بی حد برای من اهمیت دارد.
معززی درباره ی این که هنر ایران چطور می تواند جهانی شود، اظهار داشت: من فکر می کنم که هنرمندان ایرانی خودشان با شهامت بسیار زیادی کار می کنند و با سختی های موجود که در همه جای دنیا دیده می شود، کار خودرا به سرانجام می رسانند. هنرمند همیشه به دردها نگاهی دارند، رنج ها و دردها را می بیند و آنها را روی یک صفحه انتقال می دهند. به نظر من هنر ایران جهانی است؛ فرزندان این آب و خاک با پشتکار زیادی که دارند از نظر من از بزرگان در حوزه هنری به حساب می آیند، چونکه آنها هزار و یک مورد را تجربه کرده اند و سخنان بسیار زیادی برای گفتگو دارند و این سخنان همه جا شنیده می شود پس هنرمندان ما جهانی هستند.