رازهای شام آخر که باید بدانید

آتلیه دات کام: آتلیه دات کام: «لئوناردو داوینچی»، نقاش افسانه ای قرن پانزدهم، میراث شایان توجهی از آثار هنری خودرا بجای گذاشته است. این هنرمند چیره دست تعداد زیادی اثر هنری خلق کرد که نقشی اساسی در سرعت بخشیدن به جنبش رنسانس ایفا کردند.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از ایسنا، آثار هنری «لئوناردو داوینچی» همیشه تحسین منتقدان هنری را برانگیخته است و عموم مردم را نیز به سبب ظرافت، معانی پنهان و جذابیت های هنری خود تحت تاثیر قرار داده است. با این وجود، تعدادی از آثار هنری او به مفاهیم مذهبی اشاره دارند و بنا بر این تفاسیر زیادی از آن به وجود آمده و تاثیر زیادی بر صحنه هنر و فرهنگ به وجود آورده است. یکی از این آثار شاهکاری است به نام «شام آخر».
«داوینچی» خلق این نقاشی دیواری را در اواخر قرن پانزدهم میلادی و در سال ۱۴۹۵ شروع کرد و سه سال بعد به پایان رساند. این نقاشی که بر روی دیوار «کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه» در میلان خلق شده است، به عنوان یکی از مشهورترین نقاشی های «داوینچی» شناخته می شود. نقاشی اصلی در ابعاد ۴.۶ متر در ۸.۸ متر خلق شد.
موضوع این نقاشی آخرین شام مسیح و حواریون قبل از خیانت یهودا است. این نقاشی در حقیقت تفسیر مصور از وقایعی است که در «عهد جدید» روایت شده است. این نقاشی واکنش حواریون را در لحظه ای به تصویر می کشد که مسیح اعلام می کند که یکی از آنها به او خیانت خواهدنمود. در ادامه به تعدادی از نکات مربوط به این نقاشی اشاره می کنیم:

بخش کمی از نقاشی اصلی امروزه باقی مانده است

زمانی که داوینچی خلق این نقاشی را شروع کرد، مهارت چندانی نداشت. او کمی تمرین کرد و سپس رنگ آمیزی را روی گچ خشک دیوار پیاده کرد. بنا بر این است که نقاشی در آزمون گذر زمان تاب نیاورد. حتی در روند خلق نقاشی نیز مشکلاتی همچون پوسته پوسته شدن بروز کرد. «داوینچی» در آن زمان برای حل این مشکلات با چالش های زیادی روبه رو بود. در طول سال ها چندین بار برای مرمت آن تلاش شد. بدین سبب امروزه مقدار کمی از شاهکار اصلی باقی مانده است.

این نقاشی لحظه ای حساس را به تصویر می کشد

مشخص است که «شام آخر»، آخرین وعده غذایی مسیح و ۱۲ حواریون او را به تصویر می کشد. حالات چهره حواریون در این نقاشی آنرا به اثر هنری خیره کننده تبدیل نموده است.

این نقاشی در موزه نگهداری نمی شود

«شام آخر» برخلاف سایر نقاشی های «لئوناردو داوینچی» در هیچ موزه ای پیدا نمی گردد. این نقاشی در کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه قرار دارد و جابه جا کردن آن کار پرمخاطره ایست.

این نقاشی فرسکو نیست

برخلاف تصور رایج، این نقاشی مشهور را نمی توان به عنوان نقاشی فرسکو در نظر گرفت. فرسکوها روی گچ خشک نقاشی نمی شوند.

این نقاشی بارها مرمت شد

«شام آخر» یکی از نقاشی های مشهور مسیحی است برای سالم باقی ماندن در گذر زمان بارها مرمت شد. استفاده از روش «چسب رنگ» توسط «داوینچی» چندان موفقیت آمیز نبود. رنگ از اوایل قرن شانزدهم آغاز به پوسیدگی و پوسته پوسته شدن کرد. چندین پروژه مرمتی انجام شد تا در نهایت قسمتی از نقاشی اصلی سالم باقی ماند.

اهمیت ریاضیات در نقاشی
همه می دانند که داوینچی در آثار خود از ریاضیات استفاده می کرد و «شام آخر» نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این نقاشی، شماره ۳ به طرق مختلف به تصویر کشیده شده است که مخفف تثلیث مقدس است. حواریون در گروههای ۳ نفره حضور دارند و ۳ پنجره در پشت گروه وجود دارد. عیسی به عنوان یک مثلث در نقاشی نیز قرار گرفته است.
«داوینچی» که بیشتر با لقب «مرد رنسانس» شناخته می شود، در حوزه های مختلفی مهارت و تخصص داشت که همچون آنها به مهندسی، اختراع، طراحی، نقاشی و معماری می توان اشاره نمود. با آنکه تعداد زیادی از کارنامه هنری او به شهرت جهانی رسیده اند، اما تابلو نقاشی «مونالیزا»ی این هنرمند که زنی را با لبخندی محو به تصویر می کشد، مشهورترین اثر هنری او شمرده می شود. «داوینچی» همچون خیلی از هنرمندان معاصر خود، نقاشی هایی با موضوعات مذهبی خلق کرد که همچون آنها به «مریم مقدس و کودک به همراه حنای قدیس» می توان اشاره نمود. خودنگاره «تصویر مردی با گچ قرمز» نیز از دیگر آثار شناخته شده او است.