عکاسی حرفه ای از دوچرخه سواری

عکاس باید واکنش های سریع نشان دهد و بتواند اجسام در حال حرکت را به طور موثر دنبال کند. عکس های ایستا خوب هستند، اما زوایای پویا و پنینگ تکنیک هایی هستند که باید در آنها ماهر شوید تا بهترین نتیجه را در عکاسی از دوچرخه سواری به دست آورید. 

 

بسیاری از اوقات مسابقات دوچرخه سواری در مسیرهای دوچرخه سواری سرپوشیده برگزار می شوند، که در آن شما باید از یک لنز زوم تله برای جدا کردن و ثبت حرکت از نزدیک یا از انتهای مسیر استفاده کنید؛ از یک لنز ۳۰۰mm برای فشرده سازی پس زمینه و ثبت یک دوچرخه سوار تنها یا یک دسته کوچک از آنها استفاده کنید.

 

به دلیل فاصله کانونی طولانی لنز و سرعت دوچرخه سواران، بهتر است که لنز را بر روی حالت فوکوس پیوسته (AI Servo AF در کانن/AF-C در نیکون) قرار دهید. به این ترتیب همانطور که سوژه – دوچرخه سوار – رو به جلو حرکت می کند، دوربین به طور مداوم بر روی آن فوکوس خواهد کرد.

 

 

یک تکنیک موثر در عکاسی ورزشی این است که تلاش ورزشکار را در طول مسابقه نشان دهید، و آن تلاش در چهره ورزشکار به بهترین شکل نشان داده می شود. در مورد دوچرخه سواری، سوارکار به طور پیوسته در تلاش است، و یک عکس خوب، عرق، حالات چهره، درد و عزم را ثبت می کند.

 

برای گرفتن عکس های کلوزآپ با سرعت بالا از دوچرخه سواران آماده باشید. لنز را بر روی حالت AF (فوکوس خودکار) قرار داده و فوکوس پیوسته (AI Servo AF در کانن/AF-C در نیکون) را انتخاب کنید و نقاط فوکوس داخل منظره یاب را بر روی چهره سوارکار نگه دارید.

 

 

دوچرخه سواری بیش از بسیاری ورزش های دیگر وابسته به حرکت است. برای این که یک حس حرکت به عکس هایتان بدهید، بهترین روش اجرای تکنیک عکاسی پنینگ (panning) همراه با حرکت دوچرخه سوار است.

 

برای اجرای این تکنیک، در حین باز و بسته شدن شاتر (بعد از فشردن دکمه شاتر همانطور که نوردهی در حال انجام است) دوچرخه سوار را با دوربین دنبال می کنید که به این ردیابی سوژه در حال حرکت به اصطلاح پنینگ گفته می شود. در این حالت پس زمینه تار (دارای تاری حرکت یا motion blur) و در صورتی که این کار به درستی انجام شود سوارکار واضح یا شارپ خواهد شد.

 

توجه: پس زمینه با پینینگ سوژه در حال حرکت به صورت یک کشیدگی مات در می آید، که حس پویایی و حرکت را در تصویر به وجود می آورد.

 

کلید چرخان مُد نوردهی را بر روی M (مُد نوردهی دستی) قرار دهید و سرعت شاتر خود را بین ۱/۱۰ – ۱/۶۰ ثانیه تنظیم کنید، که تضمین می کند حرکت دوربین باعث تاری خواهد شد. شما باید یک دیافراگم بسته (مثلا f/8) داشته باشید تا مطمئن شوید که دوچرخه سوار واضح یا شارپ و محیط اطرافش تار می شود. سپس دکمه شاتر را فشار دهید و در طول باز و بسته شدن شاتر با سوژه حرکت کنید ( بعد از فشردن دکمه شاتر سوژه در حال حرکت را با دوربین تعقیب کنید).

 

 

مسابقات دوچرخه سواری جاده، مراحلی دارند که دوچرخه سواران از محل های شگفت انگیزی عبور می کنند که این اماکن پس زمینه های فوق العاده ای برای عکاسی ورزشی شما ایجاد می کنند. برای قرار گرفتن پس زمینه در عکس، شما باید به خوبی کادربندی کنید تا به مسابقه معنا ببخشید. برای این کار می توانید از لنزی با زاویه باز و ضریب اف کوچک (مثلا بگیم بین f/11 تا f/16) استفاده کنید تا عمق میدان (DOF) زیاد یا عمیقی داشته باشید. لنز های زاویه باز، زاویه دیدی ایجاد می کنند که گستردگی بیشتری نسبت به چشم آدمی دارد و این باعث می شود بتوانید سوژه های پس زمینه را طوری در کادر قرار دهید که با چشم غیر مسلح مشاهده آنها ممکن نیست. در هر حال از دریچه یک لنز زاویه باز بُعد تازه ای پیدا میکنند.

 

 

کادر خود را طوری ببندید که سوژه اصلی در یک سوم بالایی کادر قرار گیرد – بخش پایین تر کادر ممکن است یک چیز معمولی مانند زمین باشد. این تکنیک تاثیر بسیار خوبی دارد. برای درک بهتر این نکته، قانون یک سوم را در نظر بگیرید (که کادر را در جهت افقی و عمودی به سه قسمت تقسیم می کند، و هر سطح چپ، راست، وسط، یا بالا، وسط، پایین می تواند تبدیل به نقطه کانونی ترکیب بندی شود).

 

با ایجاد یک نوار باریک تر برای دیدن تصویر در آن، تصویر بلافاصله جذاب تر شده و به طور فعالانه نگاه بیننده را به جایی که باید به آن نگاه کند، هدایت می کند. اگر شما واقعا می خواهید مخاطب خود را تحت تاثیر قرار دهید، نوار پایینی را با اجسام جالب در پیش زمینه پر کنید. این کار به تصویر شما بافت و بُعد می بخشد، اما مطمئن شوید چیزی که آنجا قرار می دهید تاثیرگذارتر از سوژه اصلی نباشد!

 

برای به دست آوردن پرسپکتیوهای مختلف، تکنیک های دیگر را نیز امتحان کنید. به عنوان مثال، هنگام عکاسی از مسابقات دوچرخه سواری برای به دست آوردن جزئیات دیگر می توانید به بیرون میدان مسابقه نگاهی بیاندازید؛ جمعیت چه طور به نظر می رسند؟ سعی کنید آنها را در حال واکنش نشان دادن به هیجان مسابقه به تصویر بکشید.

 

 

یکی از زیبایی های عکاسی دیجیتال حجم بالای عکس هایی است که می توانید بدون نیاز به تعویض وسیله ضبط خود (به عنوان مثال، حلقه فیلم برای عکاسی آنالوگ یا کارت حافظه) بگیرید. زمانی که حرکت سریع و پر جنب و جوش است، نباید هیچ حرکتی را از دست بدهید، بنابراین از مُد عکاسی پیوسته یا متوالی (continuous mode) بر روی دوربین خود برای ثبت ۲، ۳، ۴، یا ۵ عکس در عرض چند ثانیه استفاده کنید. هنگام استفاده از مُد عکاسی پیوسته در عکاسی از دوچرخه سواری، برای به دست آوردن یک پس زمینه تار از بازترین دیافراگم ممکن استفاده کنید تا بتوانید سوارکار خاصی که می خواهید را جدا یا ایزوله کرده، و تلاش او را ثبت کنید.

 

تنظیمات پیشنهادی

دوچرخه سواری یک ورزش سریع است، بنابراین برای به دست آوردن عکس های شارپ باید از سرعت شاترهای بالا یا سریع استفاده کنید. همچنین در صورت لزوم باید برای انتخاب ایزوهای بالاتر (تا ۸۰۰) آماده باشید (به عنوان مثال، هنگام استفاده از سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه). اما به یاد داشته باشید که با افزایش ایزو نویز دیجیتالی بیشتر می شود. البته استفاده از سرعت شاتر های سریع برای فریز یا متوقف کردن حرکت است، و هنگام استفاده از تکنیک پنینگ که در بالا مطرح شد، از سرعت شاتر های به نسبت آهسته تری استفاده می کنیم تا حرکت را به صورت کشیده و مات نمایش دهیم.

 

بسته به این که هدف شما برای هر عکس چیست، باید دیافراگم خود را مطابق با آن تنظیم کنید تا به عمق میدان (DOF) مورد نظر دست یابید. با این حال، استفاده از دیافراگم های باز تر (ضرایب اف کوچک تر) باعث کاهش عمق میدان و ماتی بیشتر پس زمینه می شود. اگر از یک لنز تله استفاده کنید، عمق میدان کم تر و در نتیجه این اثر ماتی پس زمینه حتی شدیدتر می شود.

 

تجهیزات پیشنهادی

بسته به این که از کجا عکس می گیرید، انواع مختلف تجهیزات مورد نیاز است. اگر در یک مسیر دوچرخه سواری سرپوشیده عکس می گیرید، یک لنز تله بهترین گزینه است. از آنجا که ما توصیه کردیم که حداقل از یک لنز ۳۰۰mm استفاده کنید، احتمالا به یک سه پایه یا مونوپاد (تک پایه) برای پشتیبانی از لنز بلند و سنگین خود نیاز دارید.

 

برای دوچرخه سواری در فضای باز، لنز تله و لنز استاندارد هر دو خوب هستند. شما می توانید یک لنز تله بخرید که زوم می کند، بنابراین با یک تیر دو نشان می زنید. لنزهای باکیفیتی که بتوانند تا f/2.8 پایین بیایند به شما اجازه می دهند تا در سرعت شاترهای بسیار سریع تر، تصاویر شارپ تری بگیرید.

 

عکاسی در فضای باز می تواند هیجان انگیز باشد؛ آماده باشید تا با دوربین خود به این طرف و آن طرف بروید و عکس های موفق بگیرید. شما باید در تکنیک پنینگ و استفاده از یک سرعت شاتر بین ۱/۱۵ و ۱/۹۰ ثانیه ماهر شوید تا با یک پس زمینه تار عکس های پویا بگیرید. از سرعت شاترهای ۱/۸۰۰ ثانیه یا سریع تر برای متوقف کردن اکشن یا حرکت استفاده کنید.

 

از یک لنز بلند برای به دست آوردن ترکیب بندی های بسته استفاده کرده، و سعی کنید از فلاش استفاده نکنید. برای افزایش ایزو در هنگام استفاده از سرعت شاترهای سریع یا در شرایط کم نورتر آماده باشید. به یاد داشته باشید جایی که شما برای عکس گرفتن در آن قرار می گیرید برای اطمینان از به دست آوردن ترکیب بندی های الهام بخش و تحسین برانگیز بسیار مهم است. دوچرخه سواری یکی از ورزش هایی است که کمتر از آن عکاسی شده است، بنابراین فرصت های خوبی برای این نوع عکاسی وجود دارد. ارزشش را دارد که بر تکنیک های ذکر شده در اینجا مسلط شوید تا عکس های قابل توجهی به دست آورید.

 

 

نویسنده: آتیلا کن (Attila Kun)