سرعت شاتر: ۱/۱۲۵۰ ثانیه
به تصویر بالا نگاه کنید. من از غاز برفی در حال پرواز با نمایش کامل بال ها و جزئیات شارپ عکس گرفتم. به یاد داشته باشید که شما به یک سرعت شاتر سریع برای متوقف کردن حرکت نیاز دارید، و این به طور مستقیم به زمان روز و کیفیت نور بستگی دارد. تنظیمات دیافراگم و ایزو نیز بر سرعت شاتر تاثیر می گذارند.
برای این تصویر، من با سرعت شاتر ۱/۱۲۵۰ ثانیه و دیافراگم f/8.0 و ایزو ۴۰۰ عکس گرفتم. از آنجا که خورشید کاملا در وسط آسمان قرار داشت، سرعت شاتر من به اندازه کافی سریع بود که حرکت را متوقف کند. برای این که تمام موارد فوق در کنار هم قرار گیرند، مجبور شدم پرنده را در میدان دیدم قرار دهم، فوکوس را قفل کنم، و آن را همانطور که در میان صحنه حرکت می کرد ردیابی کنم.
یک نکته فوری: به طور کلی، حداقل سرعت شاتر باید به طور مستقیم متناسب با فاصله کانونی لنز شما باشد. از آنجا که من با لنز ۵۰۰mm عکس می گرفتم، می بایست سرعت شاترم حداقل ۱/۵۰۰ ثانیه باشد.
در نهایت، از
عکاسی در یک ایزوی بالاتر مانند ۴۰۰، ۸۰۰، یا حتی ۱۶۰۰ نترسید. در نور کم یا هنگامی که خورشید در حال پایین رفتن است، سرعت شاتر هم کم می شود. در این شرایط، شما باید ایزو را افزایش دهید تا سرعت شاتر لازم را به دست آورید. عکاسان اغلب در مورد
عکاسی با ایزوی بالا به دلیل حالت زبری که در تصاویر ایجاد می کند، تردید دارند. من شخصا یک تصویر شارپ و زبر (که می توانم در پس پردازش آن را ویرایش کنم) را به یک تصویر نرم گرفته شده با ایزوی کم که غیر قابل استفاده است، ترجیح می دهم.
سرعت شاتر خلاقانه
با صبر و تمرین، می توانید سوژه را متوقف کرده و تصاویر شارپ و تمیزی به دست آورید. اما چرا حرکت را متوقف کنیم؟ دوستان پرنده ما دائما در حال حرکت هستند… چرا تجربه بصری خود را به مخاطبانتان نشان نداده و اجازه نمی دهید که آنها حرکت پرنده را به صورت یک ماتی در تصویر شما احساس کنند؟ این گام بعدی در
عکاسی شماست… آزمایش با سرعت شاترهای مختلف و نشان دادن خلاقیت در تصاویرتان.
اگرچه اکثر شرایط برای گرفتن تصاویر مات ایده آل هستند، اما من از
عکاسی در شرایط ابری لذت می برم که در آن شما می توانید به آسانی به سرعت شاترهای کم دست یابید. در نتیجه، من نیز می توانم ایزو را کم یا دیافراگم را زیاد کنم (یا ترکیبی از هر دو) تا به سرعت شاتر مورد نظر دست پیدا کنم. به یاد داشته باشید که تکنیک ثبت یک ماتی خوب در تصویر شما شبیه به
عکاسی از تصاویر شارپ است. شما باید پرنده را در میدان دید خود قرار دهید، فوکوس را قفل کنید، و همانطور که در میان صحنه حرکت می کند آن را ردیابی کنید.
در تصویر بالا از Marbled Godwit، من داشتم در یک ساحل در شرایط ابری عکس می گرفتم. این شرایط به دلیل نور کم ایده آل بود؛ شاتر باید برای مدت طولانی تری باز می ماند که به یک سرعت شاتر آهسته ۱/۲۰۰ ثانیه منجر شد. با فوکوس قفل شده بر روی پرنده و در سرعت شاتر کم، توانستم یک تصویر شارپ از پرنده به سرعت در حال حرکت بگیرم، در حالیکه بال های پرنده برای نشان دادن حرکت مات شدند.
یک نکته فوری… در شرایط ابری یا نور کم، کمی فلاش پرکننده به روشن کردن سوژه کمک می کند، بنابراین همیشه یک فلاش آماده با خود به همراه داشته باشید.
این مطلب را با یک توصیه قوی به پایان می رسانم… هنگامی که بر اصول
عکاسی از پرندگان مسلط شدید، شروع به تفکر خارج از چارچوب کنید. تصاویر شما تنها مهارت های
عکاسی شما را نشان نمی دهند؛ آنها سطح خلاقیت و عمق تخیل شما را نیز نشان می دهند. آنها توانایی شما برای حرکت به جلو و رشد کردن به عنوان یک عکاس را نشان می دهند. و به یاد داشته باشید… خیلی تمرین کنید.