قصه همسایگی پرویز مشکاتیان و کامبیز روشن روان

آتلیه دات کام: «دود عود»، «جان عشاق» و «گنبد مینا» آثار ماندگار زنده یاد پرویز مشکاتیان محسوب می شوند که با همراهی کامبیز روشن روان و محمدرضا درویشی خلق شده اند؛ اما این آثار ماندگار حاصل یک رفاقت دیرین و یک همسایگی شیرین است.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از ایسنا، ۳۰ شهریورماه سالروز درگذشت زنده یاد پرویز مشکاتیان (آهنگساز، موسیقیدان، استاد دانشگاه، پژوهشگر و نوازنده سنتور) است که در سال ۱۳۸۸ وقتی فقط ۵۴ ساله بود از این دنیا رفت تا جای یکی از بزرگ ترین آهنگسازان و نوازندگان سنتور ایرانی در دوران معاصر برای همیشه خالی بماند.
مشکاتیان، شجریان، ابتهاج و دیگران
مشکاتیان از سال ۱۳۵۶همکاری با رادیو را زیر نظر هوشنگ ابتهاج شروع کرد اما بعد از واقعه ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ از رادیو استعفا داد و مؤسسه «چاووش» را با همکاری هنرمندان گروه «عارف» و «شیدا» تشکیل داد. او سپس با همکاری شهرام ناظری، تصنیف «مرا عاشق» را بر روی شعر مولانا ساخت. از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۷ و بعدتر در اوایل دهه ۷۰ با محمدرضا شجریان همکاری داشت که نتیجه این همکاری، آثار ماندگاری چون «بیداد»، «آستان جانان»، «سِرّ عشق»، «نوا»، «دستان»، «گنبد مینا»، «دود عود»، «جان عشاق» و «قاصدک» بود. وی در بیشتر این آثار، به عنوان آهنگساز و نوازنده سنتور همکاری داشت.
او همین طور کارهای بسیار تاثیرگذاری با نوازندگانی چون حسین علیزاده (سرپرست گروه عارف و گروه شیدا) و محمدرضا لطفی (سرپرست گروه شیدا) دارد. بعد از قطع همکاری با محمدرضا شجریان، وی با خوانندگانی چون علی جهاندار، ایرج بسطامی، علیرضا افتخاری، حمیدرضا نوربخش، علی رستمیان و شهرام ناظری همکاری کرد.
مشکاتیان، سنت و نوآوری
زنده یاد مشکاتیان معتقد بود: «نخستین سنت گذار، اولین نوآور نیز بوده است وگرنه سنت به وجود نمی آمد. پس اگر بخواهیم سنت را از این دیدگاه تعریف نماییم، سنت نتیجه آداب و رسوم و عادات و خلقیات و تپش های دوره ای است که بازگوکننده خصوصیات گذشته و حال است. از ین جهت، سنت از آنجا قابل تحلیل، بررسی، بازشکافت و بازشناخت است که سابقه پیدایش آن به جمع بازمی گردد نه به یک نفر.
در حقیقت، برای هر حرکتی وجود سنت ضرورت دارد. برای شناخت حال هم، شناخت گذشته روشنگر حرکت خواهد بود؛ بنابراین، نوآور مقبول و موفق کسی خواهد بود که نه فقط به سنت احترام بگذارد بلکه بطورکامل آنرا شناخته، در نور دیده، و از آن گذشته باشد. نوآوری که بتواند حرکت نماید و زبان و ضربان اجتماع و مردمش و پیرامونش باشد، نمی تواند از سنت جدا باشد. پس، نخستین سنت گذار حتما یک نوآور بوده است؛ اگرنه آفریده اش سنت نمی شد و در اجتماع رواج پیدا نمی کرد.»
مشکاتیان، روشن روان و یک همسایگی پربار
مشکاتیان درباره ی چگونگی ساخت آلبوم های «دود عود»، «جان عشاق» و «گنبد مینا» اظهار داشته بود: «اوایل دهه ۶۰ در خانه مصفایی ساکن بودم. عصر یکی از روزهای سال ۱۳۶۳ کامبیز روشن روان، به خانه ما آمد و وقتی گل ها را دید اظهار داشت که من همیشه فکر می کردم این ملودی های زیبا را از کجا می آوری که با دیدن این فضا و گل ها دانستم. از جانب دیگر همسایه روزی پیش من آمد و اظهار داشت: عازم کانادا هستم و می خواهم خانه را اجاره بدهم و شما اگر آشنایی دارید معرفی کنید؛ من هم به آقای روشن روان زنگ زدم و گفتم: «کامبیز! می خواهم کاری کنم که زیباترین ملودی ها رو بسازی! عصر همان روز قرارداد بسته شد و دو هفته پس از آن روشن روان همسایه ما شد و دود عود حاصل دو سال همسایگی ما بود. بعد هم به محله دیگری رفتم و خانه ای ساختم.
حسین علیزاده، محمدرضا درویشی و بیژن کامکار آمدند و از آن محله خوششان آمد و کم کم ساکن همان محله شدند. کارهایی مانند جان عشاق و گنبد مینا حاصل همسایگی با درویشی بود. اگر می بینید با علیزاده کار مشترکی نداشتیم، به این دلیل بود که همان سال ها ایشان دعوت شدند برای تدریس در دانشگاه برکلی آمریکا و ایشان وقتی هم رفتند خانه را به کیهان کلهر دادند.»




منبع: آتلیه دات كام