خوشنویسی که هنرش با ذره بین دیده می شود

آتلیه دات کام: به گزارش آتلیه دات کام، آذربایجان شرقی میرعلیرضا حسینی، متولد سال ۱۳۶۲ اهل تبریز است که از دهه ۸۰ آغاز به کار در زمینه خوشنویسی کرده و امروز به مهارتی دست یافته که با ذره بین میتوان هنرش را دید.

حسینی در زمینه خط خوشنویسی، خط غبار، نقاشی خط فعالیت نموده و آثار زیبایی را ترسیم کرده است.
این هنرمند خوشنویس در گفتگو با ایسنا، با گذری بر تاریخچه فعالیت هایش، اظهار نمود: از سال ۸۰ وارد انجمن خوشنویسان شدم. پیش از آن هم با تشویق های خواهرم، خط می نوشتم و از روی خط های وی با خودکار تمرین می کردم.
وی ادامه داد: سپس با راهنمایی خانواده ام ابتدا به محضر استاد زنوزی رفتم و ایشان، من را به انجمن خوشنویسان فرستاد. از همان روزهای اول تا رسیدن به درجه فوق ممتازی در کلاس های استاد زنوزی شرکت کردم. در این راه از خط های استاد میرعماد هم بهره مند شدم.
وی افزود: خوشحال هستم که توانستم در محضر اساتیدی چون میرحسین زنوزی، غلامحسین طریحی( که اطلاعات عمومی خوشنویسی بالایی داشت و سبب پیشرفتم شد)، یونس نصیری (رئیس انجمن خوشنویسان تبریز)، علی صدرپور، شهرام فرشباف، مسعود رعنایی و... خط بیاموزم و از حضورشان کسب فیض کنم و به موفقیت امروزم برسم.
حسینی اظهار داشت: از استاد زنوزی درخواست می کردم و بسیار مشتاق بودم تا به زمینه غبارنویسی هم وارد شوم. غبارنویسی، کوچکترین خط در خوشنویسی است و به قدری ریز است که نمی توان با چشم بدون مسلح دید و باید از ذره بین استفاده گردد. تا سال ۹۵ هرچند بسیار علاقه داشتم اما استاد هیچ گونه اجازه ای برای ورود به این عرصه را نمی داد اما وقتی درجه فوق ممتازی را گرفتم، اجازه نوشتن خط غبار را هم دریافت کردم.


وی ادامه داد: تخصص من کتابت نویسی بود و قلمی که استفاده می کردم هم قطر یک میلیمتر داشت. ورود به این عرصه سبب شد تا به آرامی، قلمم را کوتاهتر کنم و با قلم های بسیاری خط نوشتم اما امروز به مرحله ای رسیده ام که کسی توانایی انجام آنرا ندارد و کسی تاکنون نتوانسته که به این حد از ریزی قلم برسد.
وی افزود: اندازه قلم به حد نوک سوزن است. مرکب برداری از این نوع قلم خیلی سخت است و از زمان شروع خط غبار تا به امروز نزدیک به ۱۵ بار قلمم را شکسته ام تا بتوانم به مهارت امروز برسم.


این هنرمند خوشنویس ضمن اشاره به برگزاری هشت نمایشگاه انفرادی و عرضه آثار خوشنویسی خود به مردم، اظهار داشت: در مراسمات مختلف فرهنگی که شرکت می کردم، به جای نوشتن خط خوشنویسی معمولی، غبار نویسی می کردم و معتقد بودم که باید کاری متفاوت از باقی هنرمندان انجام دهم.
وی اظهار نمود: وقتی به نمایشگاه ها می رفتم، می دیدم که خط همه در یک فرم است. این امر سبب شد تا وارد غبارنویسی شوم و حتی یک کتاب ۶۴۷ صفحه ای با قلم نیم میلیمتر غبار هم نوشته ام اما در جایی چاپ نکرده ام.


وی افزود: نوشتن این کتاب، حدود یک سال طول کشیده و گزیده ای از اشعار حافظ است. با عنایت به اینکه هزینه های چاپ کتاب بالا است متاسفانه نتوانستم تا به امروز کتابم را به چاپ برسانم.
حسینی ضمن اشاره به مهارتی که در حیطه نوشتن با قلم دست یافته است، اظهار داشت: مهارتی دارم که اغلب خوشنویسان با آن مشکل دست و پنجه نرم می کنند. معمولاً می گویند که باید هنگام نوشتن، ۱۰ قلم با یک اندازه کنار دست هنرمند باشد تا وقتی قلم خراب شد بتوانند آنرا عوض کنند اما من معتقد هستم که احتیاج به این امر نیست و میتوان با یک قلم هم خط نوشت. حتی من کل کتابم را با یک قلم نوشته ام و پس از صفحه ۳۰۰ تنها یک مرتبه آنرا تراشیده ام.
وی در مورد محل فعالیت خود بعنوان هنرمند، اظهار نمود: در محل مخصوصی کار نمی کنم و فقط به صورت ساعتی با تعدادی آموزشگاه صحبت کرده ام تا برای علاقه مندان، خوشنویسی بیاموزم.
وی در مورد ثبت خط غباری که بنا به نقل از خود، ریزترین خط خوشنویسی نوشته شده است، اظهار داشت: افراد بسیاری خط غبار نوشته اند و اساتید مطرحی در این عرصه صاحب قلم هستند اما کسی به اندازه نوشتن من ریز ننوشته است. تا به امروز هم این قطر از نوشتن با قلم را در جایی ثبت نکرده ام اما به همین زودی ها اقدام خواهم کرد.
این هنرمند در مورد چالش های زندگی هنری خود هم تصریح کرد: مهم ترین مشکلی که در این خصوص داشتم، مشکلات مالی بوده و به خاطر وضعیت مالی ام هم مدتی را از هنر دور شدم اما چون خط نوشتن با خونم درآمیخته بود، باز هم به خوشنویسی بازگشتم.
وی در مورد برنامه های آتی خود هم اظهار داشت: می خواهم در تهران نمایشگاهی برای عرضه آثار خط غبار برگزار کنم ولی این امر هم هزینه بالایی دارد و نمی دانم که چه کار کنم.








نقاشی خط


منبع: آتلیه دات كام