خسرو سینایی شبیه فاوست !

آتلیه دات کام: گیزلا سینایی همسر خسرو سینایی، چهره این فیلم ساز فقید را بر طبق علاقه اش به «فاوست» نقاشی کرده است و در سالروز تولدش آنرا رونمایی نمود و همین طور در مراسمی که برای خالق فیلم «عروس آتش» گرفته شد، فرح اصولی همسر دیگر این فیلم ساز اصرار کرد که «خسرو سینایی بیش از آن که یک فیلمساز باشد یک آرتیست مدرنیست بود، بدین سبب سه تا فکر داشت که هر فیلمسازی این سه تا فکر را داشته باشد ورشکسته می شود. به گیشه فکر نمی کرد، نمی خواست با دولت کار کند و اهل فستیوال نبود. ترجیح می داد فیلمش را در خانه با ۲۰ نفر آدم نمایش دهد.»

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از ایسنا، «جشن تولد خسرو در کوچه خسرو» عنوان نمایشگاه یک روزه ای بود که به بهانه جشن تولد خسرو سینایی، فیلمساز فقید سینمای ایران در گالری «هو» برگزار شد.
دوستداران خسرو سینایی شامل چهره های فرهنگی و همینطور سفیر لهستان ۲۹ دیماه گرد هم آمدند تا یاد و خاطره این فیلم ساز را گرامی بدارند.
از برنامه های این نمایشگاه نمایش اثری از گیزلا وارگا سینایی بود. او چهره خسرو سینایی را بر مبنای علاقه سینایی به شخصیت «فاوست» نقاشی کرده است.
در زیرنویس این نقاشی آمده است: « خسرو سینایی به شخصیت افسانه ای فاوست علاقه داشت. فاوست شخصیتی جست وجوگر و تشنه دانستن بود. او بعد از گذر از تجربه همراهی با مفیستول موفق می شود نیروهای جنگ و طبیعت را رام کند و به لحظه یگانه شادمانی برسد. گیزلا وارگا سینایی چهره خسرو سینایی را بر مبنای همین علاقه به فاوست نقاشی کرده است.»
در بیانیه نمایشگاه به قلم پونه ندایی، مدیر گالری هو چنین نوشته شده است: « خسرو سینایی، کارگردان، فیلم نامه نویس، نوازنده، شاعر و مترجم با استعدادهای متعدد ادبی و هنری انسانی برجسته و به تمام معنا دانا، مهربان و متشخص بود. بینش وسیع وی در هر دوره از زندگی حرفه ای اش به وی امکان زیست هنرمندانه را داد. حتی وقتی عرصه فیلم سازی بر او تنگ آمد، به خلق شعر و ترجمه متون مفید پرداخت و به جوانان جویای هنر پندهای حرفه ای داد.
سینایی گفته است: «در لحظه خداحافظی با این جهان خاکی به خودمان می گوییم در فاصله زاده شدن و رفتن تلاش خودمان را کردیم که دنیای بهتری بسازیم.»
این افتخار را داشتم که در نشر «امرود» در همین ساختمان سه کتاب از خسرو سینایی با عنوان های «ترانه شاپرک های سفید»، «اتاق صورتی» و «گفت وگو با فیلمسازان بزرگ» را منتشر کنم. همینطور این مکان بخت آنرا داشته است که بعنوان یکی از پلان های فیلم «دستگاه» ساخته خسرو سینایی مورد استفاده استاد قرار بگیرد.
حالا با علاقه و اشتیاق در غیاب خسرو سفر کرده تولد او را با حضور دوستدارانش جشن می گیریم. زیباتر آن که در چنین روزی کتاب «خسرو سینایی» به روایت ناصر فکوهی از جانب نشر گهگاه در این مکان چهره گشایی می شود.»

از دیگر برنامه های این جشن تولد نمایش تصاویر خاطره انگیز شامل کودکی خسرو سینایی، پدر (دکتر نصیر سینایی) و مادر، عفت کحال، مادر بزرگ سینایی که اولین بانوی سردبیر ایران بود. تصاویر پشت صحنه فیلمها و سفرهای هنری این فیلمساز هم در نمایشگاه به چشم می خورد.

بخش دیگر این برنامه چهره گشایی کتاب «خسرو سینایی» به روایت دکتر ناصر فکوهی بود که از جانب نشر گهگاه انتشار یافته است. در این کتاب گفتگوی بلند ناصر فکوهی با خسرو سینایی به همراه چند یاداشت از منوچهر طیاب، اکبر عالمی، احمد طالبی نژاد، فریدون مجلسی و پونه ندایی آمده است.
در این مراسم، آرش تنهایی مدیر نشر گهگاه اظهار داشت: «به نظر من یک هنرمند هیچ تاریخ درگذشت و رفتنی ندارد فقط تاریخ زادروز دارد. سینایی با موزیک ها و فیلمها و شعرهایش همیشه در قلب ما هست. او ایران و انسان را فارغ از مرزهای جغرافیایی دوست داشت. امیدوارم با اندیشه ها و دیدگاه های خسرو سینایی بیشتر آشنا بشوید.»



گیزلا وارگا سینایی همینطور اظهار داشت: «هنرمند بودن یک موهبت است که از خداوند به انسان می رسد. بعنوان نقاش اگر باردیگر به دنیا می آمدم دوست داشتم باز هم نقاش باشم. فیلمسازی هم حرفه جالبی است اما بستگی به داشتن یا نداشتن بودجه دارد. کار دشواری است. چندی قبل کتاب «قرمز» یونگ منتشر گردید که وصیت کرده بود ۶۰ سال بعد از مرگش منتشر شود. آقای سینایی لحظه های خوش و حتی دشواری برایش پیش آمد. تدریس و فیلمسازی را دوست داشت. وقتی هم نمی توانست فیلم بسازد می نوشت. ما هم اکنون در گالری هو حضور داریم جایی که قبلا نشر امرود بوده و هست و آقای سینایی کتاب هایش را اینجا چاپ کرده است. از مدیر گالری می خواهم چند کلمه صحبت کنند.»
در ادامه پونه ندایی، مدیر گالری هو و نشر امرود اظهار داشت: «من هر وقت به خسرو سینایی فکر می کنم به خاطر سناریوها و فیلم نامه های نساخته ایشان گرفتار بغض می شوم. او البته در همه ابعاد این زندگی به تمامی و لحظه به لحظه زیست. ایشان ظرفیت بی نظیری داشت. انسان والا و بسیار با دیسیپلین و متشخص بود. حضور پرشمار شما بازدیدکنندگان نشانه علاقه و ارتباط قلبی با خسرو سینایی عزیز است که شما را با اشتیاق جهت شرکت در این برنامه به این مکان کشانده است.»

در ادامه فرح اصولی در رابطه با خسرو سینایی اظهار داشت: «خسرو سینایی بیشتر از آن که یک فیلمساز باشد یک آرتیست مدرنیست بود، ازاین رو سه تا فکر داشت که هر فیلمسازی این سه تا فکر را داشته باشد ورشکسته می شود. به گیشه فکر نمی کرد، نمی خواست با دولت کار کند و اهل فستیوال نبود. ترجیح می داد فیلمش را در خانه با ۲۰ نفر آدم نمایش دهد. او فیلمساز محبوب من بود. وقتی با خسرو سینایی آشنا شدم داشت فیلم «تهران» را مونتاژ می کزد. نگاه شاعرانه اش به یک شهر برایم علامت سوال بود. بعد که فیلم لهستانی ها را کار می کرد متوجه شدم که مستند چقدر می تواند خوب باشد. او دوست داشت اگر فیلم «در کوچه های عشق»( که با آقای علی لقمانی کار کرده است، ) نخستین فیلمی بود که به کن رفت اگر اون راه را ادامه می داد، موقعیت های بیشتری کسب می کرد. اما جالب این بود که در هر کاری موفقیتی کسب می کرد راهش را عوض می کرد و در آن موقعیت نمی ماند. آدم جالبی بود.
بخش تجسمی سینما برایش اهمیت داشت. سینما را شاعرانه نگاه می کرد. هیچگاه دنبال این نبود که رمان را فیلم کند بلکه برای فیلم ارزش دیگری قائل بود. برای همین می توانم بگویم همیشه در گیشه و درآمد و به دست آوردن بودجه ناکام بود.
از نظر من آدم بسیار قابل احترامی بود. ما این را درک می کردیم که ما بعنوان نقاش اجازه داریم اثرمان را خلق نماییم بعد می خرند یا نمی خرند.
سینایی موضوع هایی داشت که بسیار دوست داشت کار کند اما به علل مختلف سانسور یا بودجه که مشکل همه جای دنیاست گاها ناکام می ماند.
او یکی از باسوادترین کارگردان های نسل خودش بود. به سینما، دکوپاژ، تجسمی تسلط داشت. برای همین فیلم ساخت اما ۹۰ درصد فیلم هایی که می خواست را نساخت. او بیشتر از صد فیلم ساخته است. فیلم هایی برای اولیا و مربیان با ریتم کند با غیربازیگر با دکوپاژهای خاص ساخت که آن فیلمها دیده نشده و مشخص نیست کجا هست. سینایی بنیانگذار خیلی چیزها در این مملکت بود.
آدمی است که به مرور جایگاهش در سینمای ایران تعریف خواهد شد. درست است که سینایی شهرت داشت ولی کارهای مهمی که کرد بعدا دیده خواهد شد.»
علی لقمانی، مدیر فیلمبرداری اظهار داشت: «ویژگی کار با آقای سینایی این بود که همه چیز باید منظم و درست و اصولی انجام می شد و باید عاشق کار می بودیم. خصوصیت مهم سینایی بعنوان کارگردان، این امکان را می داد که خلاقیت خویش را بین کار نشان دهند. خودش هم از پیش ذهنش روی جریانی منجمد نبود. به خاطر وسعت و شناختی که داشت آماده تغییر جریان فیلم و ایجاد خلاقیت بیشتر بود.»
در انتها گیزلا در رابطه با نقاشی اش از چهره سینایی اظهار داشت: سینایی به شخصیت فاوست علاقه داشت. او دانشمندی بود که در میانه زندگی ناگهان پشیمان می شود و فکر می کند که به کجا رسیدم. دائم در اتاق نشستن و مطالعه کردن و فکر می کند که باید بیرون برود و تجربه کند. فاوست هم تجربه می کند هم گناه می کند اما آخر سر خداوند، گناهانش را می بخشد و جایش در بهشت می شود.
به نظر سینایی درون هر فردی دو نوع شخصیت وجود دارد که لازمه تجربه و کنکاش در زندگی است.»

ماچی فالکوفسکی (سفیر مجارستان)، ماچی دراگوفسکی (دبیر سوم سفارت لهستان)، عباس مشهدی زاده، حبیب احمدزاده، کامیار عابدی، علی صالح آبادی، یاشار صلاحی، محمد سروش، مجید فروغی، داود احمدی مونس (آروین)، عباس شهسوار، علی اکبر عبدالرشیدی، مختار شکری پور، محمدجواد حق شناس، محمد ولی زاده، توکا ملکی، فرهاد محرابی، نریمان چایچی، مژده عالی پور، ابوالقاسم خوشرو و …از حاضران این مراسم بودند.









منبع: آتلیه دات كام