یک لنز تله ۴۰۰mm می تواند عکس کلوزآپ خوبی از ماه بگیرد.
ماه یک هدف متحرک است؛ ترکیب دوران ۲۲۸۸ مایل در ساعت ماه و چرخش ۱۰۰۰ مایل در ساعت زمین، ماه را به یک هدف به سرعت در حال حرکت تبدیل می کند. با این حال، به طور معمول برای یک سرعت شاتر نسبتا سریع جهت به دست آوردن نتایج خوب، به اندازه کافی روشن است.
اگرچه می توانید همانطور که ماه بالا می آید، یا همانطور که درست قبل از غروب آفتاب قابل دیدن می شود، بر روی آن فوکوس خودکار کنید، اما ایده خوبی است که به صورت دستی فوکوس کنید. لنز خود را بر روی فوکوس دستی، و حلقه فوکوس را بر روی بینهایت تنظیم کنید. این کار به کمی تمرین نیاز دارد، چون برخی از
دوربین ها می توانند فراتر از بی نهایت فوکوس کنند، و پیدا کردن نقطه دقیق که برای لنز شما مناسب باشد، نیازمند آزمون و خطاست.
چند عکس آزمایشی بگیرید و بر روی نتایج در صفحه نمایش LCD
دوربین خود زوم کنید تا ببینید کدام یک از آنها بهتر شده است. این مرحله را از قلم نیاندازید؛ تنها زمانی که آن را به درستی انجام دهید عکس های ماه شما واقعا واضح و شارپ خواهند شد.
ماه را زیاد نوردهی نکنید – خودش روشن تر از چیزی است که احتمالا انتظار دارید. با این حال، این مسئله بستگی به این دارد که شما تنها از ماه عکس می گیرید، یا یک پیش زمینه نیز می خواهید.
برای گرفتن یک عکس عالی از ماه،
دوربین خود را بر روی ایزو ۱۰۰ یا ایزو ۲۰۰، و دیافراگم را بین f/5.6 و f/11، و سرعت شاتر خود را بین ۱/۱۲۵ و ۱/۲۵۰ ثانیه تنظیم کنید. تنظیمات دقیق بسته به
دوربین شما و روشنایی ماه متفاوت است، که به فاز دقیق آن بستگی دارد، اما این تنظیمات پایه در شروع کار به شما کمک خواهند کرد.
درست بعد از ماه نو (گرگ و میش) وقت مناسبی برای ثبت زمین تاب (روشنایی ضعیف نیمه تاریک ماه در اثر بازتاب نور خورشید از زمین) است.
گرفتن یک عکس منظره که شامل ماه باشد سخت تر است، چون در طول آن «ساعت آبی» بعد از غروب آفتاب ماه بسیار روشن است. بنابراین، اگر نوردهی طولانی تری برای منظره در نظر بگیرید، ماه زیاد نوردهی می شود، و اگر ماه را نوردهی کنید، منظره کم نوردهی می شود. پس باید چه کار کنید؟
پاسخ این است که یا درست قبل از غروب آفتاب زمانی که سطح نور بیشتر است (نور به سرعت در نقطه غروب آفتاب کم می شود) از ماه عکس بگیرید، یا دو نوردهی بگیرید و آنها را در نرم افزار ویرایش عکس با هم ترکیب کنید. با این حال، روش دوم اغلب مصنوعی به نظر می رسد. یک راه دیگر نوردهی کردن ماه، و استفاده از یک فلاش برای روشن کردن پیش زمینه است.
چه موقع از ماه عکس بگیریم
برخی از عکاسان به شما می گویند که همیشه از ماه کامل عکس بگیرید، اما این یک اشتباه ناشیانه و آماتوری است. نه تنها نور شدید ماه کامل یک چالش واقعی است که باید بر آن غلبه کنید، بلکه یک ماه کامل عالی و بی نقص از لحاظ بصری نیز غیر جذاب و کلیشه ای است.
در عوض، به دنبال فازهای دیگر ماه بروید، زمانی که می توانید خطی بین دو طرف روشن و تاریک ببینید. این خط سایهمرز نامیده می شود، که زمانی است که دهانه کوه های روی ماه، به خصوص در نزدیکی قطب جنوب آن، سایه ایجاد می کنند. شما اغلب شب ها می توانید این پدیده را ببینید، اما شاید باارزش ترین نوع ماه تنها چند روز قبل و بعد از ماه نو قابل رویت باشد. در این زمان، شما یک هلال ماه رو به افزایش یا رو به کاهش نزدیک به خط افق نیز خواهید دید، و مزیت اضافی زمینتاب را به همراه دارد.
چگونه از زمینتاب روی ماه عکس بگیریم
اگرچه ۵۰% ماه به طور مداوم توسط خورشید روشن می شود، اما چند روز در هر ماه وجود دارد که زمین نیز با خورشید همراه می شود – و این رویداد زیبایی برای ثبت کردن است.
زمینتاب یک تابش ضعیف بر روی ناحیه روشن نشده ماه است که نتیجه بازتاب نور خورشید از سطح زمین به سطح ماه می باشد. این نور ظریف و مسحور کننده است، و اگر زمانبندی شما درست باشد، ثبت آن آسان است.
برای اولین (یا به احتمال بیشتر دومین) غروب آفتاب بعد از ماه نو آماده شوید. از لنزی با طولانی ترین فاصله کانونی ممکن استفاده کنید، و
دوربین خود را بر روی یک سه پایه قرار دهید، حساسیت ایزو را بر روی ۴۰۰، و دیافراگم را بر روی f/2.8 (یا کمترین میزانی که
دوربین شما اجازه می دهد) تنظیم کرده، و شاتر را بین یک و چهار ثانیه باز کنید.
یک طلوع ماه کامل زمان مناسبی برای ثبت ماه با یک پیش زمینه است.
در واقع، زمینتاب همیشه تا حدودی بر روی ماه بازتاب می شود، اما تنها حول و حوش ماه نو است که هلال ماه روشن شده با نور خورشید به اندازه کافی برای
دوربین کوچک است تا بتواند هم برای قسمت های روشن شده و هم قسمت های روشن نشده نوردهی کند.
این زمان همچنین وقت خوبی برای ترکیب
عکاسی از ماه و
عکاسی از آسمان شب است، چون ماه خیلی زود بعد از این که از آن عکس گرفتید غروب خواهد کرد. سپس می توانید به سراغ ستاره ها و راه شیری بروید.
چگونه طلوع یا غروب ماه را ثبت کنیم
دو استثنا در مورد توصیه به
عکاسی نکردن از ماه کامل وجود دارد.
اولی وقتی است که یک ماه گرفتگی کامل وجود دارد، و دومی وقتی است که ماه کامل در حین طلوع یا غروب است. منظره ماه کامل که در حین گرگ و میش از خط افق سر بر می آورد و از نارنجی پررنگ به زرد کمرنگ و سپس به سفید روشن تبدیل می شود، منظره جذابی است. همچنین فرصتی برای ثبت ماه در پس زمینه یک منظره زیبا فراهم می کند.
این نمایش رنگارنگ تنها چند دقیقه طول می کشد و به راحتی ممکن است آن را از دست بدهید، اما مانند هر چیز دیگری در آسمان شب، یک ماه کامل در حال طلوع نیز قابل پیش بینی است. تنها باید بفهمید که دقیقا در چه روزی ماه کامل بعدی در جایی که شما هستید خواهد بود، و دقیقا چه زمانی در آن تاریخ آفتاب غروب می کند، سپس برای دیدن طلوع ماه به سمت شرق نگاه کنید. برای شروع
دوربین خود را بر روی ایزو ۱۰۰، f10 و ۱/۱۲۵ تنظیم کنید.
در طول روز نیز می توان از ماه عکس گرفت.
اگر تا به حال عکس هایی از کسی یا چیزی که در مقابل یک ماه ظاهرا غول پیکر سیلوئت شده را دیده باشید، شاید در حالیکه بالای یک تپه ایستاده اند، آن عکس ها در طول طلوع ماه گرفته شده اند. همچنین آنها بسیار دقیق برنامه ریزی شده اند؛ اپلیکیشن های The Photographer’s Ephemeris و PhotoPills برای این نوع پروژه ها ایده آل هستند.
برای این که ماه در پس زمینه اینقدر بزرگ به نظر برسد، عکاسان باید از لنزهای تله سوپرزوم حداقل ۱۰۰۰mm استفاده کنند، در حالیکه یک مایل یا بیشتر از سوژه اصلی پیش زمینه، که آن حس مقیاس را نشان می دهد، دورتر قرار داده شوند.
نویسنده: جیمی کارتر (Jamie Carter)