هرچند این لیست ممکن است واضح به نظر برسد، اما خوب است که همه چیز را چند بار بررسی کنید چون نه تنها در هنگام صبح خسته خواهید بود، بلکه نمی خواهید بهترین نور را از دست بدهید. شما همچنین باید لباس و هر لوازم دیگری که شرایط آب و هوایی می طلبد را آماده کنید. من واقعا دلم برای
عکاسی با دستکش در هوای ۲۷- درجه و باد سرد در هنگام صبح تنگ شده است.
زمانی که در سال ۲۰۱۱ ناگهان پدرم را به خاطر سرطان استخوان از دست دادم،
عکاسی به عنوان یک درمان خود تجویزی، به بخش عظیمی از زندگی من تبدیل شد. گوگل پلاس به تازگی با یک جامعه عکس محور راه اندازی شده بود، و من انواع عکس های خیره کننده را می دیدم که هیچ شباهتی به چیزهایی که قبلا دیده بودم نداشتند. من هر عکاس خوبی را می توانستم فالو (دنبال) می کردم، و آخر سر خودم شروع به عکس گرفتن کردم. به زودی طعم HDR را چشیدم، و بعد از آن به سرعت جذب
عکاسی با نوردهی طولانی شدم و این به سادگی از اینجا شروع شد که زیر یکی از عکس های به اشتراک گذاشته شده یک نفر سوال کردم «چطور از آب عکس گرفتید تا آنطور به نظر برسد؟». احساس می کردم که لاک پشت دریایی از انیمیشن «در جستجوی نمو» بر سر من فریاد میزد: «رفیق! باید برای خودت یک فیلتر ND بخری».
این عکس مورد علاقه من از آن صبح است. گرفته شده در ۸/۲۵/۲۰۱۴
فیلترهای کاهنده نور یا ND را می توان به سادگی به عنوان شیشه واقعا واقعا تاریک توصیف کرد. مانند یک ماسک جوشکاری اگر تا به حال دیده باشید. هنگامی که شما از فیلتر ND استفاده می کنید، قادر به بسط دادن (افزایش مدت زمان) یک نوردهی کمتر از یک ثانیه به چند ثانیه یا حتی دقیقه خواهید بود. این پروسه می تواند نیازمند کمی مهارت باشد چراکه باید نور یکنواختی را در سرتاسر ترکیب بندی به تصویر بکشید، یعنی هایلایت ها (قسمت های روشن) را با نوردهی بیش از حد به سمت سفیدی نکشانده یا سایه ها را به طور ناکافی نوردهی نکنید که هیچ جزئیاتی باقی نماند.
من متوجه شده ام که شما تقریبا در تمام عکس های نوردهی طولانی خود به یک چیز نیاز دارید تا کاری کنید که آنها ارزش این تلاش را داشته باشند. آن چیز حرکت است، چه حرکت ابرها باشد، چه چراغ ماشین ها، و چه آب که مورد علاقه من است. ثبت این حرکت در یک نوردهی طولانی چیزی ایجاد می کند که چشم های ما در حالت عادی نمی توانند ببینند. مثلا نوردهی طولانی چراغ ماشین ها، دنباله های لیزر مانندی با ظاهر معرکه ایجاد می کند. ابرهای نوردهی طولانی شده می توانند در عکس شما جهت و پویایی ایجاد کنند. و نوردهی طولانی آب، یک سطح مه آلود (برای امواج) یا شیشه مانند ایجاد می کند. من فکر می کنم ثبت این جهان پنهان که ما نمی توانیم آن را تصور کنیم چیزی است که مرا فورا جذب کرد.
اولین عکس موفق من از طلوع خورشید در دریاچه زیبای پلاسید در نیویورک، جایگاه بازی های المپیک زمستانی ۱۹۸۰ گرفته شد:
بسیاری از افرادی که با نوردهی طولانی عکس می گیرند، ماشین حساب های نوردهی و/یا نورسنج با خود به همراه دارند. اپلیکیشن هایی برای گوشی های هوشمند نیز وجود دارند که نوردهی فعلی شما بدون فیلتر مانند f/8.0، ایزو ۱۰۰ و سرعت شاتر ۱/۱۰۰ ثانیه را می گیرند، و به شما می گویند که با فیلتر ND خود می توانید با ۲۵ ثانیه به همین نوردهی برسید. من ترجیح می دهم از اینها استفاده نکنم و با یک نوردهی ۱۰ ثانیه ای ساده شروع کرده و از آنجا تنظیم کنم. معمولا تنظیمات با افزایش های ۱۰ ثانیه ای یا تنها با f/stop ها صورت می گیرند. اگر یک عکس با سرعت شاتر ۳۰ ثانیه در f/8 بیش از حد نوردهی شود اما من اثر مات این زمان نوردهی را دوست داشته باشم، به سادگی می توانم f/stop را به ۱۰، ۱۴، یا حتی ۲۲ افزایش دهم. شما می توانید از صفحه LCD خود برای پیش نمایش نوردهی ها استفاده کنید، اما حتما هیستوگرام را نیز در نظر بگیرید تا مطمئن شوید که بیش از حد به راست (نوردهی بیش از حد) یا به چپ (نوردهی ناکافی) متمایل نمی شوید. من در واقع ترجیح می دهم در صورت نیاز عکس کمی ناکافی نوردهی شود تا اینکه نوردهی بیش از حد داشته باشد، چراکه بازیابی جزئیات هایلایت های ( قسمت های روشن) سوخته اغلب می تواند غیر ممکن باشد.
توجه: بازیابی جزئیات سایه ها در پس پردازش آسان تر از بازیابی قسمت های روشن بیش از حد نوردهی شده است. البته نیاز به بازیابی بیش از حد سایه ها باعث ایجاد نویز می شود.
در حال
عکاسی با نوردهی طولانی بودم که شخص غریبه ای آمد و از من در مورد تجهیزات
عکاسی ام سوال کرد. اسم آن مرد گرگ کریباس بود. معلوم می شد که در این زمینه اطلاعات دارد، بنابراین با او مشغول صحبت شدم. او یک مطب دندانپزشکی موفق در نیویورک با مجموعه آثاری قابل توجه در
عکاسی حیات وحش دارد. ما داشتیم در مورد اینکه بعدا برای گرفتن چند عکس به کوه وایتفیس برویم صحبت می کردیم. وقتی که او برای برنامه ریزی رفتن به آنجا اپلیکیشن تقویم نجومی عکاسان را درآورد و به من نشان داد خورشید از کدام سمت درختان طلوع خواهد کرد، من بلافاصله احساس بی مهارتی و خلع سلاح شدن کردم. این تفکر و برنامه ریزی سطح بالاتر از آنچه که من عادت داشتم بود. نیازی به گفتن نیست که من به اندازه کافی تحت تاثیر قرار گرفتم تا همان روز از سایت او بازدید کنم.
توجه: اپلیکیشن TPE (تقویم نجومی عکاسان)، موجود برای اندروید و آی او اس، به شما در
عکاسی فضای باز کمک می کند. TPE یک محاسبه کننده ماه و خورشید نقشه محور است. به شما اجازه می دهد ببینید که ببینید در هر مکانی روی کره زمین، نور چطور آن روز یا شب بر زمین خواهد افتاد.
علاوه بر این، گرگ باعث شد من عکس بالا را بگیرم. من مشغول ثبت احتمالا دهمین عکس نوردهی طولانی ام در یک نقطه یکسان در لنگرگاه بودم که او یک قایقران ایستاده در حال پارو زدن را دید که داشت از دوردست می آمد. او گفت «اوه، این عکس خوبی میشه!» اول من قصد باز کردن فیلتر ND ام را نداشتم، اما بعد از یک لحظه تامل با خودم گفتم چراکه نه! فیلتر را در آوردم و یکی از عکس های مورد علاقه و غیر معمولم (چون یک شخص در آن قرار داشت) را ثبت کردم.
نتیجه گیری
بنابراین علاوه بر ثبت برخی از زیباترین نورهای روز، فرصت برای خلوت با خودتان، و لذت بردن از صداها و رایحه های سپیده دم، ممکن است چیزی یاد بگیرید! توضیح تاثیر آرامش بخش انجام این کار دشوار است. من به طبیعت احساس نزدیکی می کردم. احساس کمال می کردم. و برای انجام دوباره آن آماده بودم!
برای رفتن به طبیعت، زود بیدار شدن، یافتن آرامش و لذت بردن از
عکاسی آماده اید؟
نویسنده: مایکل استوارت (Michael B. Stuart)