سوژه عکس شما همیشه باید یا درخشانترین شیء یا از لحاظ روشنایی برابر با اشیاء دیگر در عکس باشد، مگر اینکه عمدا بخواهید عکس سیلوئت (ضد نور) بگیرید.
۲- عکس باید فاقد قسمت های روشن بیش از حد نوردهی شده باشد
این بدین معنی است که هیچ هایلایت (قسمت روشن) بیش از حد نوردهی شده ای بر روی سوژه شما یا قسمت های روشنی که به نظر می رسد غیر عمدی هستند، نباید وجود داشته باشد. این هایلایت ها را می توان با
عکاسی در سایه، استفاده از دیفیوزرها، و اطمینان از این که سوژه بین شما و خورشید قرار دارد، کاهش داد.
مثال زیر، تفاوت بین فلاش روی
دوربین و بدون کنترل، با نور نرم و هایلایت های دقیق را به خوبی نشان می دهد:
۳- عکس نباید هیچ گونه سایه ناخواسته ای داشته باشد
نورپردازی در عکس های شما باید همیشه عمدی به نظر برسد و فاقد سایه های اتفاقی (بدون کنترل) یا ناخواسته باشد. سایه های ناخوشایند معمولا نتیجه تابش مستقیم نور شدید خورشید به سوژه هستند.
۴- چشم ها در عکس باید کچ لایت برق چشم داشته باشند
این یکی از نادیده گرفته شده ترین اصول است، اما احتمالا مهم ترین اصل، چون به دستیابی به سه اصل اول کمک می کند. اگر شما می توانید چشم های سوژه خود را در عکس ببینید، چشم ها باید هایلایت (قسمت های روشن) داشته باشند تا عمق ایجاد کرده و بیننده را به سوژه متصل کنند.
این اصول نورپردازی باید به عنوان دستورالعمل مورد استفاده قرار گیرند و قوانین سخت و سریعی نیستند. عکاسی یک هنر است، و از این رو، قوانینی که بر آن حاکم هستند روان و انعطاف پذیرند. این ۴ اصل نورپردازی را می توان زیر پا گذاشت، و بسیاری از اوقات زیر پا گذاشته می شود؛ اما زمانی که با هم ترکیب شوند به طور کلی عکس های با کیفیت تری ایجاد می کنند.
نویسنده: تارا لشر (Tara Lesher)