حال و هوای پاییز در نقاشی ها

آتلیه دات کام: حالا که تابستان رسماً به انتها رسیده است، منظره بیرون از پنجره در خیلی از مناطق بارانی و ابری است. به همین بهانه نگاهی داریم به تعدادی از تحسین شده ترین آثار هنری که برگ های رنگارنگ و تابش خورشید از میان آنها را به تصویر کشیده اند.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از ایسنا، فضای ابری و برگ های نارنجی و سرخ در تابلو نقاشی هنرمندان خیلی از «کامی پیسارو» گرفته تا «ترنر» نقش بسته اند.

در ادامه تعدادی از جذاب ترین نقاشی های پاییزی را تماشا می کنید:

«هاید پارک» اثر «کامی پیسارو»

«هاید پارک» واقع در لندن، در این تابلو نقاشی «کامی پیسارو» به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده است. کامیل پیسارو، نقاش امپرسیونیست و پست امپرسیونیست، درک کرد که چگونه طبیعت را در شکوه کامل به تصویر بکشد.
«پیسارو»، این هنرمند دانمارکی ـ فرانسوی، مسن ترین هنرمند در گروه امپرسیونیست ها و تنها کسی بود که در هر هشت نمایشگاه حضور داشت. «پیسارو» نیز همچون هنرمندان هم عصر خود منظره ها و افراد را در موقعیت های واقعی و با بهره گیری از روش های سریع نقاشی می کرد. این نقاش همین طور حکم آموزگاری موثر را برای هنرمندان مشهوری همچون «پل سزان» داشت. بعلاوه، «پیسارو» یکی از معدود هنرمندان امپرسیونیستی بود که تحت تأثیر جنبش هنری بعدی یعنی «پست امپرسیونیسم» نیز قرار گرفت و از روش هایی همچون «نقطه چینی» برای خلق آثارش بهره برد.
«پیسارو» به عنوان یکی از اعضاء بنیانگذار جنبش امپرسیونیسم، نقش بزرگی را در رشد این سبک ایفا کرد و در برگزاری نمایشگاه مستقل برای هنرمندان موثر بود. او به عنوان نقاش و آموزگار بطور قابل توجهی در ایجاد هنر مدرن نقش داشت.

«مسیر در جزیره سنت مارتین» اثر «کلود مونه»

لیست زیباترین نقاشی های منظره های پاییزی بدون «کلود مونه» و نقاشی های وی از حومه شهرهای پاریس کامل نیست. همانطور که همه ما می دانیم منظره های «مونه» تحسین شده اند و این نقاشی نیز به خوبی این مسئله را ثابت می کند.
«کلود مونه» این منظره پاییزی از رود سن در نزدیکی آرژانتوی را در حدود سال ۱۸۷۱ نقاشی کرد. او احیانا در یک قایق کوچک نشسته بود که به یک نگارخانه شناور تبدیل گشته بود. «مونه» به خوبی حس و نور زیبای روزهای ابتدایی پاییز را به تصویر کشید.



«مونه» یک منظره پاییزی از رود سن در نزدیکی آرژانتوی به نام «پاییز در رود سن» را در حدود سال ۱۸۷۱ نقاشی کرد. او احیانا در یک قایق کوچک نشسته بود که به یک نگارخانه شناور تبدیل گشته بود. «مونه» به خوبی حس و نور زیبای روزهای ابتدایی پاییز را به تصویر کشید.
«مونه» در «نرماندی» واقع در فرانسه بزرگ شد. وی در همان مکان به عنوان نقاش منظره شناخته شد و در سال ۱۸۶۲ یعنی در شروع راه به عنوان نقاش حرفه ای، به تحصیل در رشته نقاشی در پاریس مشغول شد. او تصمیم گرفت سبک نقاشی در فضای باز را در پیش بگیرد و در نهایت در روستای کوچک «ژیورنی» واقع در فرانسه مستقر شد.
روش نقاشی در فضای باز سبب شده بود «مونه» زمان زیادی را در باغش صرف کند. او از این فضای چشم نواز و سبز لذت می برد. این فضا به محل خلق تعدادی از مشهورترین نقاشی های وی تبدیل شد؛ مجموعه نیلوفرهای آبی. این مجموعه شامل ۲۵۰ تابلو نقاشی بزرگ رنگ روغن می شود که حالا در گالری های سرتاسر جهان نگهداری می شوند.
آثار «مونه» مظهر جنبش محبوب «امپرسیونسیم» محسوب می شوند. «امپرسیونیسم» در حوالی ۱۸۶۰ میلادی در فضای شهری و صنعتی پاریس شکل گرفت. نقاشان امپرسیونیست همچون «مونه» بر ثبت لحظات گذرا تمرکز داشتند. این گروه از نقاشان تلاش می کردند تغییرات نور و رنگ در ساعات و آب و هوای مختلف را به تصویر بکشند. هدف در حقیقت به تصویر کشیدن یک لحظه مشخص بود.

«شخم زدن در پاییز» اثر «گرنت وود»

«گرنت وود» این نقاشی را در سال ۱۹۳۱ میلادی خلق کرد. «گرنت وود» که در بخش ایالت های غرب میانه آمریکا متولد شد، یکی از پیشگامان اصلی جنبش اصلی «منطقه گرایی» بود؛ جنبشی هنری که حول تصویرهای روستایی آمریکا متمرکز بود. بااینکه او بیشتر عمر خودرا در ایالات متحده گذراند، اما چندین بار در طول زندگی خود به اروپا سفر کرد، در طول این مدت، علاقه شدیدی به رنسانس شمالی و تاکید آن بر واقع گرایی و جزییات دقیق در «وود» بوجود آمد. این خاصیت ها در نهایت در اثر هنری مهم او به اوج خود رسید.
سبک هنری «وود» برخلاف تعدادی از آثار هنری مدرن که در اوایل دهه ۱۹۰۰ خلق می شد، واقع گرایانه تر بود. او تحت تأثیر آثار استادان قدیمی کوشش کرد تا زندگی آمریکایی را آنگونه که می دید به تصویر بکشد. نقاشی های وی علاقه به مدل سازی، استفاده موثر از نور و سایه و ترکیب بندی های پیچیده را نشان می دهند.
بااینکه «گرنت وود» فقط تا ۵۱ سالگی زندگی کرد، تأثیر غیرقابل انکار از خود بر هنر آمریکا بجای گذاشت. از دیگر آثار مهم این هنرمند به «گوتیک آمریکایی» می توان اشاره نمود که به تنهایی به نمادی از هنر اوایل قرن بیستم تبدیل شد که آنقدر متمایز است که امروزه نیز معروف است.

«باغ سیب و درخت لیموترش» اثر «وینسنت ون گوگ»

این نقاشی اثر «وینسنت ون گوگ» با دیگر آثار معروف او تفاوت دارند. طراحی دقیق زغال چوب، قلم و جوهر، نمایی از باغی در زویلو(Zweeloo)، روستایی در منطقه کوئوردن(Coevorden) را به تصویر می کشد. استفاده از کاغذ تیره، هوای گرفته روزهای پاییزی را پررنگ تر می کند.


نقاشی «منظره پاییزی با چهار درخت» نیز نشان میدهد سبک اولیه «ون گوگ» چگونه بوده است. این نقاشی به دوستش، «آنتون کرس میکرز»، یک نقاش آماتور هدیه داده شد.
«وینسنت ون گوگ» ـ نقاش نامدار هلندی ـ حالا به عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پست امپرسیونیسم شناخته می شود. وی در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در ایالت برابانت هلند نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. تعدادی از مشهورترین کارهای وی در سه سال پایانی عمرش خلق شدند.
با آنکه او گاهی در دوران کودکی طراحی می کرد اما استعداد هنری او تا حد زیادی تا سن ۲۷ سالگی کشف نشده باقی مانده بود.
امروزه این هنرمند هلندی را برای سبک منحصربفردی می شناسیم که در خلق تابلوهای نقاشی خیره کننده اش به کار می برد. حالا تشخیص منظره های چشم نواز، پرتره های موثر و طبیعت های بی جان سرزنده ای که با بهره گیری از رنگ های ضخیم، ضربات قلم مو سریع و ترکیب رنگ با نشاط او خلق شده اند، کار سختی نیست. البته آثار هنری «ون گوگ» از همان شروع این خاصیت های مشخص را شامل نمی شدند و سبک ویژه او به مرور زمان و در طول مراحلی متفاوت زندگی کوتاه او شکل گرفت.

«جنگل توس» اثر «گوستاو کلیمت»


«جنگل توس» اثر «گوستاو کلیمت» جذاب به نظر می آید، این گونه نیست؟ بااینکه این نقاشی منظره ای از تنه درختان را به تصویر می کشد، اما همچنان دقت و توجه به جزییات «کلیمت» در آن مشهود است. رنگ های طلایی به کار رفته در این نقاشی ما را به یاد نقاشی های معروف و همین طور زیبایی برگ های پاییزی می اندازد!

«بلوار در پاییز، پاریس» اثر «چایلد هسام»


«فردریک چایلد هسام»، امپرسیونیست آمریکایی، در پاییز ۱۸۸۶ به همراه همسرش به فرانسه نقل مکان کرد. در صحنه پاییزی می توانیم زن جوانی را ببینیم که میان درختان ایستاده و به بلوار پاریس خیره شده است. این نقاشی به خوبی روزهای تاریک و بارانی پایتخت امپرسیونیستی را به تصویر می کشد که از برگ های پاییزی پوشیده شده است و سنگفرش های خیس آن آسمان تاریک را منعکس می کنند.

«پاییز در مورناو» اثر «واسیلی کاندینسکی»


«واسیلی کاندینسکی»، نقاش و نظریه پرداز مشهور روسی، بیشتر فعالیت هنری و فکری خودرا در آلمان ادامه داد. بعد از چند سال سفر مداوم در سراسر اروپا، «کاندینسکی» در شهر کوچک مورنائو(Murnau) ساکن شد. این هنرمند مناظر «مورنائو» را در خیلی از آثار خود به تصویر کشیده است، همچون در این اثر، جایی که می توانیم کوه های اطراف شهر را ببینیم. برداشت «کاندینسکی» از پاییز با هنرمندان دیگر بطورکامل متفاوت می باشد، برای اینکه او از رنگ های نسبتا سرد در پالت رنگ خود بهره می گیرد و رنگ آبی در نقاشی به وفور دیده می شود.
«واسیلی کاندینسکی » به عنوان یک نابغه هنرهای تجسمی، در هنر انتزاعی انقلابی به وجود آورد و از پیشگامان تعدادی از تاثیرگذارترین جنبش های قرن بیستم بود. آثار هنری او مملو از احساسات و عمیق اند و مستقیما با روان مخاطب ارتباط برقرار می کنند.
«واسیلی کاندینسکی» (تولد ۱۸۶۶ ـ درگذشت ۱۹۴۴) هنرمند روس بود که همیشه از او به عنوان یکی از پیشگامان هنر انتزاعی یاد می شود. او همین طور در طول عمرش چندین کتاب درباره ی هنر و فرضیه رنگ منتشر نمود. حالا «کاندینسکی» را به عنوان یکی از بزرگ ترین هنرمندان آوانگارد تمام طول تاریخ می شناسیم.

«چهار درخت» اثر «اگون شیله»


«چهار درخت» اثر «اگون شیله» یک منظره خیره کننده و یکی از محبوب ترین آثار او شمرده می شود. «شیله» برای ترکیب بندی بر تعادل بین خطوط عمودی و افقی تمرکز کرده است. استفاده استادانه او از نور و رنگ، در این نقاشی پاییزی بطورکامل به معرض نمایش گذاشته شده است.

«یک بامداد پاییزی» اثر «جاسپر فرانسیس کراپسی»


«جاسپر کراپسی» در خلق تابلوهای نقاشی منظره پاییز مهارت زیادی داشت و تعداد زیادی تابلو نقاشی با این مساله خلق کرد. دست کم ۵۰ تابلو نقاشی از این هنرمند با عنوان «پاییز» بعلاوه چندین نقاشی که در عناوین آنها از «اکتبر» استفاده شده است، وجود دارد.
«چاسپر فرانسیس کراپسی» در سال ۱۸۲۳ در نیویورک متولد شد. وی در ابتدا به عنوان معمار فعالیت خودرا شروع کرد اما همیشه به نقاشی کردن علاقه داشت. کراپسی برای مدتی به عنوان معمار مشغول بود و در کنار آن نقاشی را هم دنبال می کرد. وی در نهایت در حوالی ۱۸۴۰ زمانی که «مکتب هادسن ریور» برای نقاشی منظره در اوج محبوبیت قرار داشت، بطور تمام وقت نقاشی کردن را پیش گرفت. او به سرعت در کنار هنرمندان بزرگ آمریکایی دیگری همچون «توماس کول» و «فردریک ادوین چرچ» به موفقیت دست یافت.
نقاشی های این هنرمند بیشتر به سبب به کار رفتن رنگ های زرد، نارنجی و قرمز پررنگ بسیار گیرا هستند. این نقاش در انتخاب رنگ برای تابلوهای پاییزی ماهرانه عمل می کرد.
در بعضی از نقاشی های وی جزئیات، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. به رغم این که او یک معمار محسوب می شد اما به ندرت در نقاشی های وی اثری از ساختمان به چشم می خورد.